آکنه پوست زمانی رخ می دهد که فولیکول های مو با چربی و سلول های مرده پوست مسدود می شوند. این امر باعث ایجاد جوش های سر سفید، سر سیاه یا جوش می شود. آکنه بیشتر در بین نوجوانان دیده می شود، اگرچه افراد در هر سنی ممکن است درگیر آکنه باشند.
درمان های موثر زیادی برای آکنه وجود دارد، اما آکنه می تواند پایدار باشد. جوش‌ها و برآمدگی‌ها به آرامی بهبود می‌یابند و وقتی یکی شروع به از بین رفتن می‌کند، به نظر می‌رسد که سایر جوش‌ها ظاهر می‌شوند. هرچه زودتر درمان را شروع کنید، خطر ابتلا به سایر مشکلات کاهش می یابد.
انواع آکنه پوست
سرسفید (منافذ بسته بسته)
جوش های سر سیاه (منافذ باز بسته)
برآمدگی های کوچک قرمز و حساس (پاپول)
جوش (پوستول) که پاپول هایی با چرک در نوک آنها هستند
توده های بزرگ، جامد و دردناک زیر پوست (ندول ها)
توده های دردناک و پر از چرک زیر پوست (ضایعات کیستیک)
آکنه پوست معمولا در صورت، پیشانی، سینه، قسمت بالایی پشت و شانه ها ظاهر می شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر درمان های خودمراقبتی آکنه پوست شما را از بین نمی برد، به پزشک مراجعه کنید. در میان خانم ها آکنه ممکن است طولانی تر در سنین بعد از بلوغ و نوجوانی هم باقی بماند. در این صورت مشکل ممکن است کاملا داخلی باشد. بهتر است اگر مشکل با آزمایش ها و چکاپ های دکتر عمومی و دکتر پوست حل نشد، حتما با متخصص زنان مشورت کنند. فارغ از بحث زیبایی ممکن است نشان از یک عارضه ی جدی داخلی باشد که در صورت بر طرف نشدن، مشکلات زیادی را به همراه بیاورد.
در افراد مسن، شروع ناگهانی آکنه شدید ممکن است نشانه بیماری زمینه ای باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
چهار عامل اصلی باعث ایجاد آکنه پوست می شود:
تولید روغن اضافی (سبوم).
مسدود شدن فولیکول های مو توسط چربی و سلول های مرده پوست
باکتری ها
التهاب
آکنه پوست معمولا در صورت، پیشانی، سینه، قسمت بالایی پشت و شانه‌ها ظاهر می‌شود، زیرا این نواحی پوست بیشترین غدد چربی (چربی) را دارند. فولیکول های مو به غدد چربی متصل هستند.
دیواره فولیکول ممکن است برآمده شده و یک سر سفید ایجاد کند. یا ممکن است پلاگین به سطح باز شده و تیره شود و باعث ایجاد جوش سرسیاه شود. یک جوش سرسیاه ممکن است مانند خاک گیر کرده در منافذ به نظر برسد. اما در واقع منافذ مملو از باکتری و چربی است که وقتی در معرض هوا قرار می گیرد قهوه ای می شود.
جوش ها، لکه های قرمز برجسته با مرکز سفید هستند که وقتی فولیکول های مسدود شده مو ملتهب یا با باکتری عفونی می شوند ایجاد می شوند. انسداد و التهاب در اعماق فولیکول های مو باعث ایجاد توده های کیست مانند در زیر سطح پوست شما می شود. سایر منافذ پوست شما، که منافذ غدد عرق هستند، معمولاً در ایجاد آکنه نقش ندارند.
تشدید یا تحریک آکنه پوست
تغییرات هورمونیک آندروژن ها هورمون هایی هستند که در پسران و دختران در دوران بلوغ افزایش می یابند و باعث بزرگ شدن غدد چربی و سبوم بیشتر می شوند. تغییرات هورمونی در دوران میانسالی، به‌ویژه در زنان، می‌تواند منجر به جوش‌ها شود.
داروهای خاص: به عنوان مثال می توان به داروهای حاوی کورتیکواستروئیدها، تستوسترون یا لیتیوم اشاره کرد.
رژیم غذایی: مطالعات نشان می دهد که مصرف برخی مواد غذایی – از جمله غذاهای غنی از کربوهیدرات، مانند نان، نان شیرینی و چیپس – ممکن است آکنه را بدتر کند. برای بررسی اینکه آیا افراد مبتلا به آکنه از پیروی از محدودیت‌های غذایی خاص سود می‌برند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
فشار: استرس باعث آکنه نمی شود، اما اگر قبلاً آکنه دارید، استرس ممکن است آن را بدتر کند.
باور های غلط در مورد آکنه پوست
شکلات و غذاهای چرب: خوردن شکلات یا غذای چرب هیچ تاثیری بر آکنه ندارد. در واقع نمی تواند عامل ایجاد آکنه باشد.
بهداشت: آکنه با پوست کثیف ایجاد نمی شود. حتی، شستن بیش از حد پوست یا تمیز کردن آن با صابون‌های خشن یا مواد شیمیایی، پوست را تحریک می‌کند و می‌تواند آکنه را بدتر کند.
لوازم آرایشی: لوازم آرایشی لزوماً آکنه را بدتر نمی کنند، به خصوص اگر از لوازم آرایشی فاقد چربی استفاده می کنید که منافذ را مسدود نمی کند (غیر کومدوژنیک) و یا آرایش را به طور مرتب پاک می کنید. این به این معنی است که در صورت رعایت اصول، به خودی خود استفاده از لوازم آرایشی، باعث ایجاد آکنه نمی شوند.
عوارض آکنه پوست
افرادی که پوست تیره‌تری دارند بیشتر از افرادی که پوست روشن‌تری دارند این عوارض آکنه پوست را تجربه می‌کنند:
اسکار. پوست حفره دار (اسکارهای آکنه) و اسکارهای ضخیم (کلوئید) می توانند پس از ایجاد آکنه برای مدت طولانی باقی بمانند.
تغییرات پوستی. پس از از بین رفتن آکنه، پوست آسیب دیده ممکن است تیره تر (هیپرپیگمانته) یا روشن تر (هیپوپیگمانته) نسبت به قبل از بروز بیماری باشد.
عوامل خطر برای آکنه پوست عبارتند از:
سن. افراد در هر سنی ممکن است به آکنه مبتلا شوند، اما بیشتر در نوجوانان دیده می شود.
تغییرات هورمونی چنین تغییراتی در دوران بلوغ یا بارداری رایج است.
سابقه خانوادگی. ژنتیک در بروز آکنه نقش دارد. اگر هر دوی والدین شما آکنه داشتند، احتمالاً شما نیز به آن مبتلا خواهید شد.
مواد چرب یا روغنی. ممکن است در جایی که پوست شما با روغن یا لوسیون ها و کرم های روغنی تماس پیدا می کند، آکنه ایجاد کنید.
اصطکاک یا فشار روی پوست شما. این می تواند ناشی از وسایلی مانند تلفن، تلفن همراه، کلاه ایمنی، یقه تنگ و کوله پشتی باشد.
در این مقاله قصد داشتیم سطح آگاهی را نسبت به عارضه ی آکنه پوست بالا ببریم. پس از این بدیهی است که خود مراقبتی شما حرف اول را می زند. تا آنجایی که بیماری مربوط به عارضه های داخلی و مسائل هورمونی نباشد، می توان با رعایت روتیین پوستی مناسب پوستی درخشان و فاقد آکنه داشت.
بهتر است ابتدا با یک میسلار واتر پوست را پاک کنید، سپس با یک شوینده بسیار ملایم و متناسب پوست، پوست را از شر چربی های اضافی خلاصه کرده، سپس تونر استفاده کنید و در آخر آبرسان بسیار با کیفیت بزنید. در این صورت زیبایی پوست شما تضمین خواهد شد.
