یوهیمبین یک ترکیب طبیعی است که از پوست درخت یوهیمبه، گیاه بومی آفریقا استخراج می شود. یوهیمبین برای قرن ها به عنوان یک درمان سنتی برای شرایط مختلف، به ویژه مشکلات جنسی استفاده می شود. در دوران مدرن، یوهیمبین به عنوان یک مکمل غذایی که می تواند عملکرد ورزشی، کاهش چربی و عملکرد نعوظ را بهبود بخشد، محبوبیت پیدا کرده است. با این حال، یوهیمبین یک گلوله جادویی نیست که بتواند تمام مشکلات شما را حل کند.
در این مقاله، مزایا، کاربردها و مضرات یوهیمبین را بررسی خواهیم کرد و نکات کاربردی در مورد نحوه استفاده ایمن و موثر از آن را در اختیار شما قرار خواهیم داد.
یوهیمبین چیست و چگونه کار می کند؟
یوهیمبین یک آلکالوئید است که نوعی ترکیب آلی است که ساختار حلقه ای حاوی نیتروژن دارد. آلکالوئیدها اغلب در گیاهان یافت می شوند و اثرات بیولوژیکی مختلفی بر انسان و حیوانات دارند. برخی از نمونه های آلکالوئیدها کافئین، نیکوتین، مورفین و کینین هستند.
یوهیمبین متعلق به گروهی از آلکالوئیدها به نام آلکالوئیدهای ایندول است که ساختار مشترکی از دو حلقه ذوب شده دارند. یوهیمبین یکی از مواد اصلی فعال در پوست درخت یوهیمبه به همراه سایر ترکیبات مرتبط مانند راوولسین، کورینانتین و آژمالیسین است. پوست درخت یوهیمبه به طور سنتی در آفریقا به عنوان محرک، تقویت کننده جنسی و درمان بیماری های مختلف مانند تب، سرفه، جذام و ناتوانی جنسی استفاده می شده است.
مکانیسم اصلی اثر یوهیمبین این است که گیرنده های آلفا-2 آدرنرژیک در بدن را مسدود می کند. این گیرنده ها بخشی از سیستم عصبی سمپاتیک هستند که مسئول پاسخ جنگ یا گریز هستند. هنگامی که این گیرنده ها فعال می شوند، آزاد شدن نوراپی نفرین (همچنین به نام نورآدرنالین) را مهار می کنند، یک انتقال دهنده عصبی که فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف مانند ضربان قلب، فشار خون، قند خون و متابولیسم را تحریک می کند.
با مسدود کردن این گیرنده ها، یوهیمبین سطح نوراپی نفرین را در بدن افزایش می دهد که اثرات متعددی دارد:
- سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کند، هوشیاری، خلق و خو و عملکرد شناختی را افزایش می دهد.
- باعث افزایش جریان خون در اندام تناسلی، بهبود تحریک جنسی و عملکرد نعوظ می شود.
- اسیدهای چرب را از سلول های چربی به حرکت در می آورد و اکسیداسیون چربی و مصرف انرژی را افزایش می دهد.
- اشتها را سرکوب می کند و مصرف غذا را کاهش می دهد.
یوهیمبین همچنین ممکن است سطح انتقال دهنده های عصبی دیگر مانند دوپامین و سروتونین را افزایش دهد که در تنظیم خلق و خو و مسیرهای پاداش نقش دارند. علاوه بر این، یوهیمبین ممکن است اثرات اکسید نیتریک (NO) را افزایش دهد، مولکولی که رگ های خونی را شل می کند و گردش خون را بهبود می بخشد.
یوهیمبین
فواید یوهیمبین چیست؟
Yohimbine برای اثرات آن بر جنبه های مختلف سلامت و عملکرد انسان مورد مطالعه قرار گرفته است. در اینجا برخی از مزایای بالقوه یوهیمبین بر اساس شواهد علمی آورده شده است:
اختلال در نعوظ
اختلال نعوظ (ED) یک بیماری شایع است که میلیون ها مرد را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. به عنوان ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای فعالیت جنسی رضایت بخش تعریف می شود. ED می تواند علل مختلفی مانند عوامل روانی، عدم تعادل هورمونی، بیماری های عروقی، اختلالات عصبی، داروها یا عوامل سبک زندگی داشته باشد.
نشان داده شده است که یوهیمبین با افزایش جریان خون به آلت تناسلی و افزایش برانگیختگی جنسی، عملکرد نعوظ را در مردان مبتلا به ED بهبود می بخشد. یک متاآنالیز هفت کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده شامل 339 مرد مبتلا به ED نشان داد که یوهیمبین در بهبود کیفیت نعوظ و رضایت به طور قابل‌توجهی مؤثرتر از دارونما بود (3). میانگین دوز مورد استفاده در این مطالعات 16 میلی گرم در روز به مدت 4 تا 10 هفته بود.
با این حال، همه مطالعات نتایج مثبتی با یوهیمبین برای ED پیدا نکرده اند. برخی از مطالعات هیچ تفاوت معنی داری را بین یوهیمبین و دارونما از نظر عملکرد نعوظ یا رضایت جنسی گزارش نکرده اند (10). علاوه بر این، برخی از کارشناسان کیفیت و اعتبار برخی از مطالعات روی یوهیمبین برای ED را به دلیل نقص روش‌شناختی یا عدم استانداردسازی مورد تردید قرار داده‌اند (11).
بنابراین، تحقیقات با کیفیت بیشتری برای تایید اثربخشی و ایمنی یوهیمبین برای ED مورد نیاز است. علاوه بر این، یوهیمبین ممکن است برای همه مردان مبتلا به ED مناسب نباشد، به خصوص آنهایی که شرایط پزشکی زمینه ای دارند یا داروهایی مصرف می کنند که ممکن است با یوهیمبین تداخل داشته باشند.
کاهش وزن و چربی
Yohimbine به عنوان مکملی پیشنهاد شده است که می تواند با افزایش اکسیداسیون چربی و مصرف انرژی به کاهش چربی کمک کند. این بر این فرض استوار است که یوهیمبین گیرنده های آدرنرژیک آلفا-2 را که در برخی از سلول های چربی (به ویژه در ناحیه شکم) قرار دارند، مسدود می کند، که به طور معمول لیپولیز (تجزیه چربی) را مهار می کنند (12).
با مسدود کردن این گیرنده ها، یوهیمبین ممکن است حرکت و استفاده از اسیدهای چرب از سلول های چربی را، به ویژه در هنگام ورزش یا روزه داری، افزایش دهد. این ممکن است منجر به کاهش بیشتر چربی و بهبود بدن شود
عوارض جانبی یوهیمبین
یوهیمبین یک مکمل بی ضرر نیست. این می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند، به خصوص در دوزهای بالا یا در ترکیب با سایر محرک ها یا داروها. برخی از عوارض جانبی رایج یوهیمبین عبارتند از:
- اضطراب: یوهیمبین می تواند اضطراب، عصبی بودن، تحریک پذیری و حملات پانیک را در برخی افراد افزایش دهد، به ویژه آنهایی که از قبل اختلالات اضطرابی یا اختلال استرس پس از سانحه دارند.
- پرفشاری خون: یوهیمبین می تواند فشار خون و ضربان قلب را افزایش دهد، که می تواند برای افراد مبتلا به فشار خون بالا یا بیماری قلبی عروقی خطرناک باشد.
- ناراحتی گوارشی : یوهیمبین می تواند باعث تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده و کاهش اشتها در برخی افراد شود.
- سایر عوارض: یوهیمبین همچنین می تواند باعث سردرد، سرگیجه، بی خوابی، تعریق، گرگرفتگی، لرزش و مشکلات ادراری در برخی افراد شود.
در موارد نادر، یوهیمبین می تواند باعث واکنش های تهدید کننده زندگی، مانند حمله قلبی، تشنج، نارسایی کلیه یا شوک آلرژیک شود.
دوز و ایمنی یوهیمبین
دوز یوهیمبین به هدف استفاده و تحمل فردی بستگی دارد. محدوده دوز معمولی یوهیمبین 0.2 تا 0.3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. به عنوان مثال، فردی با وزن 70 کیلوگرم (154 پوند) روزانه 14 تا 21 میلی گرم یوهیمبین مصرف می کند. با این حال، این دوز ممکن است برای برخی افراد خیلی زیاد یا خیلی کم باشد. بنابراین توصیه می شود با دوز کم شروع شود و به تدریج آن را افزایش دهید تا اثر مورد نظر حاصل شود یا عوارض جانبی ایجاد شود.
یوهیمبین باید با معده خالی مصرف شود تا جذب و اثربخشی آن به حداکثر برسد. همچنین برای جلوگیری از بی خوابی باید حداقل 4 ساعت قبل از خواب مصرف شود.
Yohimbine نباید توسط افرادی که دارای یا در معرض خطر هستند مصرف شود:
- اختلالات اضطرابی
- اختلال استرس پس از سانحه
- فشار خون
- بیماری قلب و عروقی
- دیابت
- بیماری کلیوی
- بیماری کبد
- مشکلات پروستات
- گلوکوم
- اختلالات خونریزی
- بارداری یا شیردهی
یوهیمبین همچنین نباید با سایر محرک ها یا داروهایی که می توانند با آن تداخل داشته باشند مصرف شود. این شامل:
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد روان پریشی
- آنتی هیستامین ها
- ضد احتقان ها
- کافئین
- الکل
- نیکوتین
- مهارکننده های MAO
- مسدود کننده های بتا
- مسدود کننده های آلفا
- نیترات ها
- کلونیدین
- گوانابنز
قبل از مصرف یوهیمبین، مهم است که با پزشک مشورت کنید و آنها را از هر گونه بیماری یا داروهایی که دارید یا مصرف می کنید مطلع کنید.
نتیجه
یوهیمبین یک ترکیب طبیعی است که می تواند فوایدی برای سلامت جنسی، کاهش چربی و عملکرد ورزشی داشته باشد. با این حال، یوهیمبین همچنین می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند، به خصوص در دوزهای بالا یا در ترکیب با سایر محرک ها یا داروها. یوهیمبین برای افرادی که شرایط پزشکی خاصی دارند یا داروهای خاصی مصرف می کنند توصیه نمی شود. بنابراین، قبل از مصرف یوهیمبین، مشورت با پزشک و مصرف آن با احتیاط و تحت نظارت ضروری است.
https://www.youtube.com/watch?v=8UVKlm47Omo&themeRefresh=1
منابع
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3731873/
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5422695/
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4477151/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2657105/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://www.auanet.org/guidelines/erectile-dysfunction-(ed)-guideline
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17214405/
